​

​

Praca rysunkowa w formie rzeźb o wielu imionach powstawała przez ponad rok: od marca 2022 do maja 2023.

Inspiracją był temat: Nie obudziłem się w środku dnia, lecz w czarnej sierści nocy. 

Wykonana została ze styroduru i około 16 tysięcy patyczków bambusowych. 

Całość została pomalowana na czarno.

 

Moja interpretacja jest próbą wyrażenia wspomnień strachu, tego z dzieciństwa ale też tego, z którym mierzę się do dziś. Kolczasta mara wręcz wyłazi ze ściany, dynamicznie atakując przestrzeń wokół siebie. Nieprzyjemna, niekomfortowa forma, najeżony charakter wprawiają w niepokój. 

Dodatkowo, praca dotyka istoty wartości obiektów. Mimo użycia bardzo tanich materiałów, praca poprzez poświęcony czas i upór wbijania patyczka jednego po drugim nabiera dużej wartości - być może, jest bezcenna.

 

Praca była prezentowana w warszawskiej bibliotece Instytutu Goethe'go, na wystawie Komfort, który nie zabiera.

Wystawa była częścią cyklu badawczo-artystycznego Laboratorium Badań nad Szczęściem,

w ramach projektu Życie po Komfortocenie, zainicjowanego przez Fundację Bęc Zmiana.

link do wystawy

link do cyklu

​

​